Çatışma evresinden krize geçişte saldırgan tarafın sergileyeceği sözsel/eylemsel davranış savunmacı tarafın sözsel tepkisi ile karşılanabilir. Genellikle savunmacı taraf saldırganın tetikleyici davranışına karşı önceden senaryosal önlemler geliştirememiş ise ve/ya tırmandırmayı öncelikleri açısından uygun görmüyor ise kararlılığını ve direncini gösterecek eylemsel davranışı organize edinceye değin ilk tepkisini sözsel olarak gereçekleştirmiş olur. Bu tercih aslında krizin hızla tırmanmasını önleyecek davranış olmasının yanı sıra savunmacı tarafın ulusal – uluslararası ortamda meşru zeminde olduğunu göstermesini sağlayacak zamanı da kazanmasını sağlamaya yarar. Saldırgan karşısında asimetrik bir güç dengesinin kurulması ve baskı yaratılabilmesi için gerekli ittifak arayışları bu aşamada gerçekleştirilebilir.
Sözsel tepkiden başlayarak kararlılığı ve inandırıcılığı arttıracak değişik baskıyı arttırma tercihleri süreç içerisinde devreye konulabilir.