Krizin tarafları arasında gerginlik yaratan konunun barışçıl diplomatik, siyasi yöntemler kullanılarak ele alınması süreci. Müzakere sürecinde taraflar konuyu kendi açılarından dillendirme fırsatı bulabilecekleri gibi karşı tarafın görüş ve çözüm önerilerini de öğrenme fırsatı yakalamış olurlar. Uzlaşma isteğinin yüksek olduğu durumlarda genellikle müzakerelerden sorun çözümüne yönelik bir ilerlemeyle ayrılmak mümkündür. Bununla birlikte asimetrik güç ilişkilerinin olduğu bir krizde müzakere zayıf tarafın aleyhine sonuç doğurabileceğinden tercih edilmeyebilir. Böylesi bir durumda müzakere yerine zayıf taraf ya asimetriyi tersine çevirmeye yönelir ya da hukuki süreçlere başvurmayı tercih edebilir.
Taraflar arasında uyuşmazlık evresinde sözsel görüş ve çıkar ayrılıklarının ortaya çıkması ve bunların müzakere edilmesi bir sonraki evre olan çatışma yönetimine geçilmeden konunun -uyuşmazlığın çözülmesini sağlayabilir. Taraflar arasındaki uyuşmazlık eğer hukuksal-siyasal açıdan çözümlenemeyecek bir nitelikte ise bu durumda müzakerlerin çıkmaza sürüklenmesi ve kısa sürede çatışma safhasına girilmesine yol açabilir.